10 Minuty
Dlaczego Bitcoin jest porównywany do złota w kontekście rezerw
Ostatnie dyskusje na temat dodania Bitcoina do rezerw banków centralnych przypominają historyczne strategie związane z posiadaniem złota. Notatka badawcza z Federal Reserve wykazała, że przekwalifikowanie i przeszacowanie amerykańskich zasobów złota mogłoby znacznie zwiększyć ich wartość księgową — to precedens, który sugeruje, że reewaluacja lub włączenie aktywów cyfrowych do bilansów mogłoby podobnie wpłynąć na księgi rachunkowe instytucji. W praktyce oznacza to, że decyzje dotyczące klasyfikacji i wyceny aktywów rezerwowych mają rzeczywisty efekt na wskaźniki kapitałowe banków centralnych i ich zdolność do prowadzenia polityki monetarnej.
Analitycy podkreślają, że niska korelacja Bitcoina z tradycyjnymi klasami aktywów daje mu wiele cech postrzeganych jako „store of value”, czyli magazyn wartości, które od dawna przyciągają instytucje zainteresowane dywersyfikacją rezerw. W odróżnieniu od akcji czy obligacji, Bitcoin bywa prezentowany jako aktywo o odmiennym profilu ryzyka i potencjalnych korzyściach: jego ograniczona podaż (górny limit 21 milionów jednostek), globalny charakter oraz cyfrowa przenośność są często wymieniane w argumentach za jego zastosowaniem jako elementu rezerw.
Warto jednak spojrzeć na ten problem wielowymiarowo. Złoto ma setki lat historii jako aktywo rezerwowe, z ustabilizowanymi rynkami, infrastrukturą przechowywania oraz jasnymi standardami wyceny i audytu. Bitcoin, mimo rosnącej akceptacji, wciąż napotyka na wyzwania związane z wolatylnością cen, specyficznymi ryzykami technologicznymi (np. kwestie bezpieczeństwa kluczy prywatnych, ataki na infrastruktury wymiany) oraz niejednolitym podejściem regulatorów w różnych jurysdykcjach. Włączenie Bitcoina do rezerw wymaga więc nie tylko decyzji politycznych, lecz także przemyślenia procedur księgowych i operacyjnych — od sposobu wyceny (czy stosować mark-to-market, czy inną metodologię), przez kwestie zabezpieczenia (cold storage, multisig, MPC), aż po raportowanie i audyt.
Analogia do złota ma swoje granice, ale jest też użyteczna: pokazuje, że instytucje mogą znaleźć w Bitcoinie źródło dywersyfikacji i potencjalnej ochrony przed inflacją, pod warunkiem odpowiedniego zarządzania ryzykiem. Praktyczne rozważania obejmują także wpływ ewentualnych dużych zakupów rezerwowych na rynek kryptowalut (płynność, cena), konsekwencje dla polityki pieniężnej oraz reakcje rynków finansowych. W miarę jak rozwiązania custody, infrastruktura giełdowa i ramy regulacyjne dojrzeją, dyskusja o miejscu Bitcoina w pakietach rezerwowych będzie coraz bardziej oparta na analizie kosztów i korzyści, modelowaniu scenariuszy makroekonomicznych oraz porównywaniu właściwości ryzyka i płynności względem bardziej tradycyjnych rezerw, takich jak złoto czy dolary.
Magazyn wartości i dynamika rynków
Ekonomistka Ines Laboure zwróciła uwagę na atrakcyjność Bitcoina zarówno jako instrumentu inwestycyjnego, jak i — co jest stosunkowo nowe — jako potencjalnego dobra konsumpcyjnego o użyteczności w płatnościach. Ta podwójna natura tłumaczy, dlaczego korelacja Bitcoina z rynkami akcyjnymi może gwałtownie wzrosnąć w czasie szerokich wzrostów na giełdach: w okresach apetyty na ryzyko inwestorzy szukają ekspozycji na aktywa o wysokim potencjale wzrostu, co prowadzi do jednoczesnego napływu kapitału na akcje i kryptowaluty.
Dla skarbców i zarządzających rezerwami kluczowe jest zrozumienie, kiedy i w jakich warunkach Bitcoin działa jako skuteczny wehikuł dywersyfikacyjny. Historyczne korelacje pokazują, że w pokojach handlowych instrument ten może zachowywać się nisko skorelowanie z papierami skarbowymi czy złotem, ale w skrajnych warunkach rynkowych korelacja może się zwiększać — zwłaszcza gdy płynność na globalnych rynkach spada. Dlatego menedżerowie rezerw skupiają się nie tylko na korelacji, lecz także na parametrach takich jak płynność rynkowa, koszt wejścia i wyjścia, dostępność instrumentów hedgingowych (np. futures, opcje) oraz mechanizmy custody zabezpieczające przed utratą aktywów.
Rozwój rozwiązań institutional custody — obejmujących mechanizmy cold storage, zaawansowane protokoły wielopodpisowe (multi-signature), threshold signatures (MPC), ubezpieczenia i audytowalne procesy — zwiększa komfort instytucji planujących alokację części rezerw w kryptowaluty. To z kolei obniża barierę wejścia dla instytucji, które wcześniej nie były skłonne do przyjęcia ryzyka technologicznego. Jednocześnie, coraz bliższa integracja rynku kryptowalut z tradycyjnymi systemami płatniczymi i rozliczeniowymi (np. instrumenty pochodne notowane na regulowanych giełdach) daje dodatkowe narzędzia do zarządzania ekspozycją i płynnością.
Podsumowując, Bitcoin oferuje zestaw cech podobnych do tych, które od dawna czynią złoto atrakcyjnym rezerwowaniem wartości: ograniczona podaż, globalna dostępność i rosnąca akceptacja. Różni się jednak od złota naturą cyfrową, wyższą zmiennością i nowymi wektorami ryzyka. W praktyce decyzje o włączeniu go do rezerw będą zależały od ram regulacyjnych, dostępności infrastruktury custody oraz od modeli zarządzania ryzykiem stosowanych przez banki centralne i instytucje finansowe.
Szef Hex Trust: amerykańskie banki wkrótce zaoferują usługi związane z Bitcoinem
Alessio Quaglini, dyrektor generalny Hex Trust, prognozuje, że przy wyraźniejszym i spójnym podejściu regulatorów w USA większość amerykańskich banków szybko wprowadzi usługi custody, tradingu i depozytów dla Bitcoina. Według Quagliniego jasność regulacyjna w Stanach Zjednoczonych stała się światowym benchmarkiem dla instytucjonalnej adopcji kryptowalut: gdy regulatorzy wytyczą ramy, banki otrzymają pewność prawną i operacyjną potrzebną do wdrożenia rozwiązań dla klientów instytucjonalnych i detalicznych.
W praktyce oznacza to, że instytucje bankowe mogłyby oferować konta powiernicze dla klientów, handel z wykorzystaniem istniejących systemów rozliczeniowych oraz produkty depozytowe i płatnicze oparte na cyfrowych aktywach. To nie tylko rozszerza ofertę banków, ale wpływa też na bezpieczeństwo rynku: banki podlegają regulacjom, procedurom KYC/AML i standardom audytu, co może przyczynić się do większej przejrzystości i stabilności sektora kryptowalut.
Quaglini wskazuje również na efekt mnożnikowy takiej zmiany: gdy największe banki wprowadzą usługi związane z Bitcoinem, powstaną sieci interoperacyjne (np. między depostaria-mi i giełdami), bardziej konkurencyjne struktury opłat oraz nowe produkty finansowe — od lokat denominowanych w kryptowalutach, przez produkty zarządzane (ETF-y i fundusze powiązane), aż po instrumenty zabezpieczające ryzyko kursowe. To z kolei przyspieszy adopcję wśród inwestorów instytucjonalnych, firm i korporacji, które rozważają wykorzystanie Bitcoina w zarządzaniu płynnością i rezerwami.
Jednak droga do powszechnego wdrożenia nie jest wolna od wyzwań. Regulacje muszą uwzględnić ochronę konsumenta, ryzyka systemowe oraz integrację z istniejącymi mechanizmami rozliczeń międzybankowych. Dodatkowo banki muszą rozwiązać techniczne i operacyjne aspekty: bezpieczne przechowywanie kluczy, odpowiednie ubezpieczenia, procedury postępowania przy incydentach bezpieczeństwa oraz standardy interoperacyjności z lokalnymi i międzynarodowymi regulatorami. Mimo tych trudności, zdaniem Quagliniego sygnały regulacyjne — jeśli będą jednoznaczne — mogą działać jak katalizator, sprowadzając tradycyjne instytucje finansowe do środowiska kryptowalutowego w sposób uporządkowany i zgodny z prawem.
Strategia Hex Trust dla instytucji i plany rozwoju
Założony w 2018 roku Hex Trust specjalizuje się w bezpiecznym custody kryptowalut, tradingu, lendingu oraz stakingu dla klientów instytucjonalnych w Azji, na Bliskim Wschodzie oraz w Europie. Firma zatrudnia ponad 200 osób i dzięki partnerstwom B2B obsługuje w efekcie około miliona użytkowników końcowych — poprzez platformy pośredników, brokerów i usługodawców finansowych, którzy wykorzystują infrastrukturę Hex Trust do oferowania usług własnym klientom.
Hex Trust stawia na infrastrukturę, która minimalizuje bezpośrednią ekspozycję klientów na zmienność rynku, jednocześnie umożliwiając instytucjom korzystanie z produktów generujących dochód (np. staking, lending) oraz zapewniając audytowalność i zgodność z regulacjami (compliance). Technicznie firma inwestuje w rozwiązania cold storage, infrastruktury z wielopodpisami, a także w protokoły wielostronnej kontroli kluczy (MPC), które redukują ryzyko pojedynczego punktu awarii.
W kontekście celów finansowych Hex Trust planuje osiągnąć 20 milionów dolarów przychodów do 2025 roku i rozważa potencjalne IPO jako element strategii rozwoju i zwiększenia transparentności wobec rynków kapitałowych. Taka ścieżka rozwoju wymaga zarówno dalszego skalowania oferty produktowej, jak i rozszerzania zaufania instytucjonalnego poprzez certyfikacje, audyty bezpieczeństwa oraz ubezpieczenia operacyjne.
W odróżnieniu od firm koncentrujących się na kliencie detalicznym (retail), Hex Trust kładzie nacisk na budowanie zaplecza infrastrukturalnego przeznaczonego dla instytucji: banków, funduszy inwestycyjnych, platform brokerskich i korporacji potrzebujących rozwiązań custody i rozliczeniowych. To podejście polega na tworzeniu usług białych etykiet (white-label), integracji z systemami bankowymi oraz dostarczaniu rozwiązań zgodnych z wymaganiami prawnymi różnych jurysdykcji. W praktyce oznacza to skoncentrowanie na bezpieczeństwie operacyjnym, zgodności regulacyjnej oraz możliwości integracji z istniejącymi procesami AML/KYC i raportowania finansowego.
Podsumowując, model działania Hex Trust opiera się na zabezpieczeniu infrastruktury, skalowalności dla dużych klientów instytucjonalnych oraz na zapewnieniu standardów, które ułatwią bankom i innym instytucjom finansowym wejście w obszar aktywów cyfrowych bez konieczności budowania od podstaw własnej technologii custody.
Stablecoiny, zastąpienie SWIFT i dalsza ścieżka rozwoju
Quaglini postrzega stablecoiny jako potencjalnie rewolucyjny element w płatnościach transgranicznych — mogący podważyć pozycję tradycyjnych systemów przekazu, takich jak SWIFT. Stablecoiny emitowane przez podmioty prywatne, a wspierane aktywami rezerwowymi lub algorytmicznie, oferują szybkie rozliczenia i niższe koszty transferu w porównaniu z klasycznymi kanałami bankowymi, zwłaszcza w wymianach walutowych i przesyłaniu środków dla firm działających globalnie.
Gdy banki będą gotowe oferować custody i platformy handlowe, a infrastruktura stablecoinów — tzw. rails — dojrzeje (w tym mechanizmy dostępności, likwidności i zgodności regulacyjnej), możemy obserwować szybszą adopcję instytucjonalną i nowe zastosowania kryptowalut w zarządzaniu skarbcem, płatnościach i rezerwach. Przykłady zastosowań obejmują tokenizację aktywów, natychmiastowe rozliczenia między oddziałami korporacji w różnych krajach oraz automatyczne zarządzanie płynnością na rynku międzybankowym.
Niemniej jednak stablecoiny stawiają także istotne wyzwania regulacyjne i systemowe. Regulacje dotyczące przejrzystości rezerw, audytów i wymogów płynności muszą być ujednolicone, by zmniejszyć ryzyko systemiczn e i ochronić konsumentów. Wiele jurysdykcji rozważa różne modele regulacji: od traktowania największych stablecoinów jako depozytów objętych regulacjami bankowymi, po ustawodawstwo nakładające obowiązki raportowe i rezerwy płynnościowe. W praktyce integracja stablecoinów z istniejącymi systemami wymaga także rozwiązań KYC/AML na wysokim poziomie, by zapobiegać nadużyciom finansowym i wspierać zgodność z sankcjami międzynarodowymi.
W perspektywie krótkoterminowej najprawdopodobniej zobaczymy model hybrydowy: banki i instytucje adopcyjne będą korzystać zarówno z tradycyjnych systemów rozliczeniowych jak i z szybkich rails opartych na stablecoinach, wybierając rozwiązania w zależności od kosztów, czasu rozliczenia i wymogów regulacyjnych. W dłuższym horyzoncie technologicznym możliwe jest także współistnienie CBDC (central bank digital currencies) z prywatnymi stablecoinami — wówczas kluczowe stanie się zapewnienie interoperacyjności i standardów technicznych, które umożliwią płynne przełączanie się między sieciami i instrumentami.
Dla skarbców przedsiębiorstw i banków oznacza to nowe narzędzia do zarządzania rezerwami: natychmiastowe rozliczenia między oddziałami, niższe koszty przeliczania walut oraz bardziej elastyczne zarządzanie płynnością. Z punktu widzenia rezerw centralnych możliwość trzymania części zasobów w tokenizowanych instrumentach lub w stablecoinach wspieranych aktywami rezerwowymi może stać się elementem szerszej strategii alokacji rezerw, jednak wdrożenie takiej strategii wymaga szczegółowych analiz ryzyka, prawnych opinii oraz infrastruktury zabezpieczającej.
Ogólnie rzecz biorąc, ścieżka naprzód będzie zależeć od kilku czynników: jasności regulacyjnej, dojrzałości technologii custody, gotowości banków do integracji rozwiązań cyfrowych oraz od współpracy międzynarodowej w zakresie standardów i nadzoru. W miarę rozwijania się tych elementów możemy spodziewać się bardziej złożonych i korzystnych scenariuszy wykorzystania kryptowalut w płatnościach międzynarodowych, zarządzaniu rezerwami oraz w instrumentach służących stabilizacji płynności banków centralnych i komercyjnych.
Źródło: cryptonews
Zostaw komentarz